Aan het begin van haar proces moest Consolate vóór alles een ruimte creëren voor haar doden.
Ze moest hen eerst een begraafplaats bieden om vrede te kunnen sluiten met haar verhaal — een essentiële stap om verder te gaan in de intieme en artistieke zoektocht die ze met ICIRORI voert.

Deze scenografie, in licht en geluid gebracht, staat op zichzelf.
Ze nodigt iedereen die dat wil uit om zich te verzamelen en te herdenken.
Het is geen kerkhof; het is een plaats voor onze doden, die zich bevindt daar waar ieder mens dat zelf beslist.
Het creëren van een herdenkingsruimte laat iedereen toe zijn of haar verhouding te voelen tot wat ons overstijgt en niet te verklaren valt.

In deze ruimte, getekend door rouw en door de zintuiglijke herinnering aan de oerbossen van Burundi, leeft het lichaam van Consolate.
Deze installatie — zo neutraal en minimalistisch mogelijk — nodigt iedereen uit, ongeacht gender, geloof of religie, om deel te nemen aan dit collectieve eerbetoon.

Verdeling

Conceptie Consolate Sipérius
Dramaturgie Lara Ceulemans
Choreografie Sophie Guisset
Vertolking  Consolate Sipérius
Scenografie Clément Losson
Licht  Camille Rolovic
Geluid Gabriel Govea Ramos
Constructie Gaspard Audouin

Vermeldingen
Coproductie Théâtre Les Tanneurs (Brussel)
Steun  L’Ancre (Charleroi)